بر دریاکنار مثنوی (درس‌های استاد قصه‌های تمثیلی جهان برای همگان)

با توجه به ادراک و نگاه روان‌شناختی، مولانا در سراسر مثنوی با ابزار بسیار اثرگذار تمثیل و حکایت به علت‌یابی دردها و رنج‌های بشری پرداخته است. مولانا در مثنوی در مقام یک مربی و آموزگار تیزبین و خردمند به نقد و داوری خردورزانۀ باورها و دیدگاه‌های مختلف و تحلیل سبک‌های رفتاری و فکری بشر می‌پردازد. او به شیوۀ خاص خودش آسیب‌شناسی و دلایل رنج روانی انسان را مورد کاوش و بررسی قرار داده و سعی دارد با استفاده از ابزار جادویی و جذاب تمثیل، انسان‌ها را به صورت انفرادی و نه جمعی و کلی نسبت به رفتارهای سازمان یافته و عادتی خود آگاه کرده و ترغیب کند تا با آشنایی بیشتر با خود و اصل زندگی از حسرت و غم گذشته و نگرانی و ترس از آینده عبور کرده و به اقدامات مؤثری در اینجا و اکنون بپردازند.